"İntikam isteyen insanlar neden okula gider?" dedi Nathan arabanın arka koltuğuna yerleşirken.Yanına aldığı NoteBook çantası ve okul çantasını cam tarafına doğru yerleştirdi,diğer tarafa kendi oturdu ve kemerini bağladı.
Arka koltuğun kapısını kapatıp,oturmak için sürücü koltuğunun kapısını açıp içine girerken güldüm. "Sanırım," dedim sakin bir sesle. Motoru çalıştırmak için anahtarları deliğe soktum ve arabayı sürmeye başlarken devam ettim. "Ayrıca en azından DF* ile bu seneyi geçmeliyiz."
"Senin için sorun yok.Bu lisede son yılın.Benimse daha iki şeytan yılım duruyor Brianne." Nathan küçük bir kız gibi mızmızlandı. "Burası cehennem gibi."
"Sadece,"dedim arabayı sağa doğru sürerken. "Birkaç önemli dersi dinle,inek bir öğrencinin notlarını telefonuna kopyala,ödevleri benim eski ödevlerimden geçir ve seneyi kurtar.Senden lisede yüksek puan yapmanı istemiyorum Nathan." diyerek gülümsedim. "Ayrıca intikam olayı. Buna karışmanı istemiyorum."
Arabayı park alanına park etmek için hazırlanırken arka koltuktan Nathan'ın isyanını duydum. "Ne?Ne demek karışmayacaksın?Buraya kadar gelmenin sebebi benim."
"Araştırmada,evet." dedim sakince. "Fakat geri kalan kısmı,bunu ben ve diğer çocuklara bırakmalısın."
"Neden?" dedi üzgün olduğunu belli eden bir sesle. "Ben neden yardım edemiyorum?"
"Karşımızdakiler kontrol için bekleyen robotlar değil Nathan." arkamı dönerek gözlerine baktım. "Karşı saldırı yapacaklar,Bieber güçlü arkadaşlara sahip. Biliyorsun."
"Yinede yenebiliriz." sesindeki istekten onur duymuştum fakat onu bile bile ateşe atmayacaktım.
"Yeneceğiz,"dedim kararlı bir sesle. "Fakat seni bunun ortasına sürüklemek istemiyorum.Sen ailemden tek kalan kişisin. Uzun bir sürece giriyoruz ve her adımda senin iyi olup olmadığını merak edemem. Seni koruyamam."
"Beni koruman gerekmiyor Brianne. Ben yetişkinim." Gülümsedi. "Birlikte gideceğiz."
"Hayır." dedim ve motordan anahtarları çıkartıp çantamın içine tıktım. "Bu konuda kesin kararım var."
"Peki araştırma?Gözlem?Takip etmek?" beklentiyle kaşlarını çattı. "Bunlara da mı karışmayacağım yani?"
"Karışabilirsin." dedim gülümseyerek. "Hala sana ihtiyacım var.Ama bazı konulardan uzak durmalısın."
"Tamam." dedi biraz kırılmış bir sesle. "Fakat bunun hiç zevki olmayacak biliyorsun."
"Bunu zevk için yapmadığımı da biliyorsun.Küçüklüğümden beri içimde büyüyen o öfkeyi yansıtmak istememden başka bir şey değil." gözlerimi kısarak baktım,derin bir nefes alarak kendime geldim."Şimdi okuluna git.Bende arkandan geliyorum."
Nathan eşyalarını aldı,çantasını sırtına geçirdi ve kapıyı açarak çıktı.Arkasından kapatarak okula doğru yürümeye başladı.Arabanın içinde biraz bekledim,derin birkaç nefes aldım.Kendimi kandıran iç sesime kulak verdim. Her şey istediğin gibi olacak.
Peki istediğim neydi? İnsanları öldürmek mi? Tamamen hayır. Bunu ailen için yapıyorsun.
Peki o zaman neden bunun acısını belkide hiçbir suçu olmayan bir çocuktan çıkartıyordum? Çünkü bu sorumlu olan insanların incinmesinin tek yolu.Eğer gidip Jeremy'i öldürseydin,bu herkes için çok daha kolay olurdu.
Çantamı koluma geçirdim,motordan anahtarımı çıkartarak içine attım.Kemerimi çözdüm,araba kapısını açmadan önce aynada önüme gelen birkaç tutam saçı arkaya ittim ve kulağımın arkasına sıkıştırdım.At kuyruğumdan pek bir şey kalmamıştı fakat,böylede olabilirdi.Kapıyı açtım ve kapattım,arkamdan kilitledim ve soğuk havanın tüm bedenime işlemesiyle üzerimdeki monta biraz daha sarıldım.
Okul kapısından içeriye girmeme birkaç adım kala,içimden tekrarlamaya devam ediyordum. Her şey güzel olacak.
Her kapıya bir kez daha baktım.Hayır,müdürün odası falan yoktu.Hangi sınıfta olduğumu bilmiyordum,herhangi bir odaya direk girmek ve rezil olmak istemiyordum.Ayrıca,kahrolası bir odayı hala bulamamıştım.Karanlık bir koridordan ilerledim,bir kapının yanındaki sandalyelerde oturan çocuğu karanlıkta seçmeye çalıştım. Justin Bieber.
"Kayıp mı oldun?" dedi sarı,muhteşem gözüken saçlarını düzeltirken. "Nereyi arıyordun?"
"Müdürün odasını." dedim soluk bir sesle. "Yardım edebilir misin?"
"İsmin ne?" sanki beni duymamış,veya ilgilenmemiş gibiydi.Oturduğu sandalyeden ayağa kalktı,eliyle önüme düşen saçları kulağımın arkasına usulca itti. "Ben Justin."
"Brianne." derin derin nefes almaya başladım.Aramızdaki mesafe gerçekten çok azdı ve daha tanıştığımız ilk anlarda bu benim için çok fazlaydı. "Şimdi bana müdürün odasını gösterebilir misin?"
"Tanıştığıma memnun oldum Ann." dedi gülümseyerek İsmimi kısaltması beni biraz tedirgin etmişti.Daha önce kimse bana Ann dememişti.Ve bu ukala çocuk,hala benim sorularıma cevap vermiyordu.
Justin yanımdan uzaklaştı,koltuktaki çantasını alarak yakınımızdaki bir kapıya doğru ilerledi ve gözden kaybolmak üzereyken ona "Sadece müdürün odasını sordum!Hadi ama!İlk derse geç kalıyorum."
Justin'in yaklaştığı kapıdan,uzun ve takım elbiseli bir adam çıktı.Arkadan gelen sesimi fark ederek bana döndü. "Ben Bay Winnt.Okul müdürü.Size nasıl yardımcı olabilirim?" Justin müdürün arkasından bana göz kırptı ve ağız hareketleriyle Önemli değil. dedi.
"Ben...hangi sınıfta olacağımı bilmiyordum ve okulda yeniyim." dedim bir çırpıda. "Her yerde sizin odanızı arıyordum fakat,kayboldum."
"Bulmuş gözüküyorsunuz." diye gülümsedi. "Şimdi sen ve Bay Bieber odama geçmeye ne dersiniz?"
***
"İsmin neydi?" dedi Bay Winnt. Masasının hemen önündeki ikili koltuğun bir yarısına ben,diğer yarısına ise Justin oturmuştu. Bir bacağını diğerinin üzerine atmıştı ve bu hareket gerçekten bu oda için çok kabaydı. Fakat müdürün bununla ilgilendiğini söyleyemezdim.
"Brianne Walker." dedim gülümseyerek. "Kardeşim ve ben bu şehre bu sene taşındık."
"Evet,kardeşin senden önce buradaydı.Onu kendi sınıfına yönlendirdim." Bay Winnt,bilgisayarına ismimi girdi,bizim göremediğimiz birkaç işlem yaptı ve daha sonra kafasını kaldırarak gülümsedi. "Sanırım seni yerleştirebileceğim tek yer var.Kayıt için neden bu kadar geciktiniz ki?"
"Spontane gelişti.Bir ay kadar önce buraya taşınmak aklımdan bile geçmemişti." diyerek sahte bir gülümseme takındım. "Peki bu okulun bir haritası falan var mı?İlk derse gireceğim sınıfı bulmam bile saatler alacak gibi."
Müdür güldü. "Bay Bieber kendi sınıfınızı Bayan Walker'a göstermeye ne dersiniz?Böylece cezanızı biraz hafifletebilirim." Justin'e doğru göz kırptı ve konuşması için fırsat verdi.
"Tabiki." dedi Justin. "Şimdi benim konuma dönebilir miyiz?"
"Hayır." dedi kesin bir sesle Bay Winnt. "Ne zaman seni dinlesem bu tam bir zaman kaybı oluyor.Her ne yaptığın için buraya gönderildiysen,okul sonrası gözetim altında bir saat geçireceksin.Şimdi ikimizinde zamanının çalınmasını istemiyorsan,Brianne'yi buradan al ve beraber sınıfınıza gidin."
Bay Winnt Justin ile konuşurken kesinlikle ondan bıkmış,biraz sinirlenmiş ve kesinlikle çılgına dönmüş gibiydi.Justin'in okulda iyi bir çocuk olmadığı çok belli oluyordu.Fakat Bieber ailesi ile yakından ilgilenen biri olarak,onun okul dışarısında da pek arkadaş canlısı olmadığını söyleyebilirdim.
***
Odadan çıkıp koridorda yürümeye başladığımızda,kesilikle gittiğimiz yeri bilmiyordum fakat kaybolmayacağım için de mutluydum. "Neden taşındınız?" dedi Justin koridordan sağa saparken.
"Ailevi nedenler." dedim sakince. "Ailem öldüğünde,oradaki anıları unutmak için buraya taşındık." Bu yanlış değildi,ailem ölmüştü.
Justin "Nereden geliyorsunuz peki?" dedi yavaşça yürümeye başlarken.
"Nashville." bu tamamıyla bir yalandı. Biz buraya Detroid'den geliyorduk fakat bunu Justin öğrenirse kesinlikle onun ailesiyle ilgili bir geçmişimiz olduğunu fark edecekti.Olayın bu kısmında biraz yalan atmak gerekiyordu.
"Güzel yer." dedi gülerek. "İşte bu sınıf." kapıyı yavaşça açtı.İçeriye girmem için bekledi.Ben kapıdan girmek üzereyken kulağıma fısıldadı. Kendini çok kolay kabul ettireceksin Ann.Seni hemen sevecekler.
Gülümseyerek teşekkür ettim ve kapıdan içeriye doğru girmeden önce derin bir nefes aldım.Her şey güzel olacak.
EDIT: DF* avrupa ülkelerindeki notlandırma sisteminde,okulu geçmek için sahip olabileceğiniz en düşük puan.Bu puanın altında alırsanız sınıfı geçemezsiniz.
DANGEROUS LOVE PEK SEVİLMEDİ SANIRIM ONU İPTAL EDİYORUM FARKLI BİR HİKAYE DENERİM BENDE DEMEK İÇİN TAM İNTERNETE GİRDİM Kİ,70 KÜSÜR OKUNMA ALDIĞI İÇİN SEVİLDİĞİNDEN EMİN OLDUM VE BU HİKAYEYİ WATTPAD'DA DA PAYLAŞMIŞTIM VE ORADA DA 70 KÜSÜR OKUNMA ALMIŞTI BU NEDENLE HEMEN YENİ BİR BÖLÜM YAZDIM.
SİZİ SEVİYORUM. -BIEBERFEVER94.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder