BUSINESS THINGS -Bölüm 37.

Justin yorucu bir günün ardından onunla kalmamı istemişti,sabah olduğunda,hafif bir kahvaltı yapıp,beni direk okula bırakmak için hazırlandı.Dışarıya,arabaların olduğu garaja giderken onun arkasından ilerledim.Tekrar birlikte olmak,ve bunu saklama ihtiyacı duymamak beni çok mutlu ediyordu.Onu seviyordum.

Üstü açık,gri bir spor arabanın anahtarını duvardan alarak açtı,içine bindi ve benim binmem için bekledi.Muhteşem arabanın yanına doğru yavaşça ilerledim.Kapıyı açtım,yerleştim ve arkamdan kapattım.Kemerimi bağlamadan önce çantamı arka koltuğa doğru yavaşça fırlattım.

Araba hızlıca ilerlerken,yaklaşık bir yirmi dakikalık sürede,biraz sessizlikten sonra Justin konuştu.

"İyi misin?" Dudaklarını hafifçe ıslattı,fısıldar gibi konuştu.Bu bakışı her zaman onun suratını ısırmak istememe neden oluyordu.

Neden böyle bir soruyu sorduğunu anlamamıştım. "Neden olmayayım?Yanımdasın." dedim gülümseyerek.

"Dün olanlardan sonra.." alt dudağını dişledi. "Nasıl iyi olabileceğini anlamıyorum.Yani,ben bir hata yaptım ve sen benim hatam yüzünden kaçırılabilirdin. Steven ve diğerleri sana işkence edebilirdi,iğrenç şeyler düşünebilirlerdi.Ben biraz daha geç kalsaydım,sen,şu an burada olmayabilirdin." derin bir nefes aldı. "Benim hayatım böyle olacak Spencer.Her an tehlikede olacaksın ve ben seni korumak istiyorum."

"Ben şu an buradayım.Geç kalmadın.Hatta erken bile geldin.Justin..bunu yapma." dedim fısıldayarak. "Seninle birlikte olma fırsatımı yeni kazanmışken beni kendinden uzaklaştırma."

"Üzgünüm." dedi Justin arabayı yavaşça kenara çekmek için hazırlanırken. Okulun otoparkına çok yaklaşmıştık. "Sadece seni ne kadar sevdiğimi biliyorsun.Sana zarar gelmesini kaldıramam ve,benim bu iğrenç hayatıma,katlanabileceğinden emin olup olmadığını merak ediyordum."

"Eminim." dedim kararlı bir sesle. "Ben seni olduğun gibi seviyorum ve benim için değişmeni istemiyorum.Hayatımın tehlikeli olduğunu biliyorum ama yarın bana bir otobüs çarpabilir.Bu şekilde ölebilirim.Veya bir kanser.Her gün ölebilirim,bunun senin yaşantında olmamla alakası olmamalı."

"Haklısın." dedi gülümseyerek. Otoparka arabayı park etti ve motoru durdurdu. "Seni deliler gibi seviyorum."

DAPHNE

"Sana okula gitmek istemediğimi zaten mesaj olarak yollamıştım." Nathan'ı kapıda görünce şaşırdım. "Beni neden almaya geldin ki?"

"Mesajını görmemiştim.Buraya kadar seni okula götürmek için geldim."ellerini iki yana açtı. "Ama okula gitmek istemiyorsun.Kendini iyi hissediyor musun?"

"Pek değil." dedim Nathan içeriye girerken,kapıyı kapattım ve üzerimdeki hırkaya iyice sarıldım. "Burası çok sıcak ama ben çok üşüyorum.Ve boğazım deli gibi ağrıyor."

"Tanrım." dedi Nathan fısıldar gibi. "Hasta oluyorsun."

"Teşekkürler doktor." dedim gülümseyerek. "Şimdi okula git ve derslerine gir."

"Burada seninle kalacağım.Sen bu haldeyken derslere nasıl girebilirim?Sanki çok da s*kimdeymiş gibi. Burada seninle olacağım ve iyi olduğunu göreceğim.Tartışma yapmak istersen,dene." gülümsedi. "Şimdi sen uzan.Biraz hazır çorba yapacağım."




SPENCER

Koridora el ele tutuşarak girdiğimizde,tüm gözler üzerimizdeydi ve bu kesinlikle farklı hissettiriyordu.Yüzümde bir şey varmış gibi bir his tüm vücudumu sardı ve başımı öne eğerek yürümek istedim fakat Justin bana yaklaşarak kulağıma çok güzel olduğumu fısıldayıp duruyordu.

Dolabımın yanına geldiğimizde,şifreyi sakince tuşladım,açıldı ve içinden birkaç kitabı alarak çantama tıktım. Justin dolabın yan tarafına vücudunu yaslamıştı,her zamanki gibi bir bacağını yüksekte tutup duvara sabitlemiş,ceplerine ellerini sokarak baş parmaklarını serbest bırakmıştı. "Yani şimdi tüm gün derse gireceğini mi söylüyorsun bana?" dedi gülümseyerek.

"Gerginliğimi başka nasıl atabileceğimi sen söyle bakalım." dedim  "Ve bana unuttuğunu söyleme." tek kaşımı kaldırarak sorgulayıcı bir bakış attım. "Bugün?"

"Ailenle buluşacağız." dedi bunu söylemekten sıkılmış bir sesle. "Sen her saniye,ben gergin olmadığımı söyledikçe,bunu hatırlattığın için,unutmuyorum bile." elini saçlarına götürerek karıştırdı.

"Justin Bieber biraz gergin gözükmüyor mu?" diyerek onu sinirlendirmeye çalıştım. Kesinlikle baştan aşağıya sinirli değildi,bu biraz korku,endişe,ne yapacağını bilmediğini gösteren bir tipti. Bundan hoşlanmıştım.

"Ben mi?" dedi inkar ederek. "Hiç de bile. Ben asla gergin olmam. Hiçbir konuda. Ciddiyim."

"Sen öyle diyorsan," dudağına minik bir öpücük kondurduktan sonra geri çekildim. "Öyle olsun.Ama tekrar hatırlatmam gerekirse-"

"-Gerekmez." lafımı kesti. "Akşam saat yedide,Wondering Paul's denilen yere gidip,ayırtılmış masada aileni bekliyor olacağım.Sokak kıyafetlerimle değil de bir takım elbiseyle geleceğim.Bir baloya da gitmiyorum,evet.Düzgün bir ayakkabı,bir gömlek ve kumaş pantolon bunun için yeterli olacaktır."

"Söylediklerimi kelimesi kelimesine ezberlemişsin." dedim mutlulukla. "İyi iş Bieber."

"Bunu söylediğin birçok mesaj hala telefonumda duruyor,bu lafları tarih kitabımın içine yazmışsın ki ben normalde kitap okumam.Onu açmam tamamen bir rastlantıydı.Ayrıca arabada bile aynı şeyi tekrar edip durdun." derin bir nefes aldı. "Ders çalışmam için bir tekniğim oldu."

"Buna tekrar etmek deniyor Justin,arada yaparsan not ortalaman artabilir." bilmiş gibi gülümsedim.

"Hayır." dedi kesin bir sesle. "Ben notum yükselsin istemiyorum. DF bence gayet iç açıcı."

"İçler acısı." diye düzelttim. "Daha doğru."

"Sen gerçekten kötü bir sevgilisin." dedikten sonra ellerini belime sararak alnımı öptü. "Ve seni seviyorum."

"Toparladın." diyerek dudağına yaklaştım ve onu öpmek için parmak uçlarımda havaya kalktım,dudaklarımızı birleştirdim ve küçük bir öpücükle bunu kısa bitirdim. Herkesin bizi izlediğinden emindim ve gerçekten canımı sıkmaya başlamışlardı. "İnsanlar bize bakıyor."

"Sanırım buna alışacağız." dedi Justin ve yanağımı öptü. "Sen her şeyi başarabilirsin biliyorsun değil mi?"

Başımı salladım. "Sen yanımda olduğun sürece,evet.Bunu yapabilirim."

NEDEN BURADA MI KESİYORUM?NEDEN DEVAM ETMİYORUM?İSTEMEDİĞİM İÇİN DEĞİL. BULUŞMA HAKKINDA UPUZUUUUUNNN YAZABİLİRDİM FAKAT AKLIMA İLHAM GELMEDİ,CANIM BUNDAN SONRA YAZMAK BİR TÜRLÜ İSTEMEDİ. KISA KESEREK BULUŞMA YAPMAK DA İSTEMEDİM AİLEYLE BULUŞMA ÖZEL OLMALI BAYA BİR BÖLÜM UZATMAK İSTEDİM. O NEDENLE KESTİM BURDA.

YENİ BÖLÜM BU KADAR BEKLETMEYECEK SİZİ. HEMEN YARIN YAZMAYA BAŞLAYACAĞIM. SÖZ!

-ÜZGÜNÜM
-ÜZGÜNÜM
-ÜZGÜN OLDUĞUMU SÖYLEMİŞ MİYDİM?
-ÜZGÜNÜM.