BUSINESS THINGS-Bölüm 28.

"Bunları yapabileceğimiz kimi aklına gelirdi,"diyerek gülümsedim Nathan'a doğru.

Yüzümün kenarlarını okşarken kafamı göğsüne doğru yatırdı."Benim aklıma gelmişti."Nefeslerimiz daha düzelmemişti,kesik kesik ve heyecanlı geliyordu.

"Öyle mi?"diyerek sırıttım gözlerine bakarken.Elimi göğsünde gezdirerek parmaklarımı boynuna götürdüm."Bu kadar iyi miydik...aklında?"

"Beklediğimden daha iyi sevişiyorsun,"diyerek gülümsedi."Ve seksi."Eğilerek boynuma küçük bir öpücük kondurarak beni başka dünyalara götürdü.

"Kapa çeneni,"diye güldüm."Artık eve dönmem gerektiğini söylersem bana kızar mısın?"Alt dudağımı dişleyerek biraz önce yaşananlardan sonra ondan ayrılmak istememde yanlış bir şey anlamamasını diledim.

"Bebeğim,"Yanağımı öperek koltukta doğruldu."Sana nasıl kızabilirim?"

"Biliyorum,"diyerek doğruldum arkasından."Bana kızamazsın."Gülümseyerek gözlerinin içine baktım.

"Seni seviyorum biliyorsun değil mi?"Diye alın çizgilerini belirginleştiren baştan çıkartıcı bir bakışla yüzümü incelemeye başladı.

Başımla onayladım."Ve sende seni sevdiğimi biliyorsun,umarım?"diyerek onaylamasını bekledim.

Arabayı çalıştırarak sürmeye başlarken göz ucuyla bana baktı."Kesinlikle."Gülümseyerek direksiyonu tutuşunu izledim,bir anda benden ve tüm her olaydan koparak yola odaklanarak sustu.
***
Dairemizin bulunduğu apartmanın otoparkında durarak emniyet kemerimi çözmemi bekledi,çözdüm ve uzanarak dudağını öptüm.Kapı kolunu tutarak çıkmak için hazırlanırken bileğimden tutup kulaklarıma doğru fısıldadı."Unutma,yarın seni ben alacağım?"dedi gülümseyerek.

Dudağına başka bir minik öpücük kondururken tadımı ağzında hissetmesini isteyerek biraz ıslak bıraktım.Geriye çekilince dudaklarımı yalayarak ağzımda tadının dolaşmasına izin verdim."Unutmam bebeğim,"diyerek arabadan çıktım ve apartmana doğru yüzümde belirsiz bir gülümseme ile gitmeye devam ettim.



SPENCER
"Burada anlatmamı mı istiyorsun yoksa...yukarı çıkıp...bir şeyler içelim mi?"dedi usulca sırıtıp.Sevgilimi öldürmüş olduğu gerçeğini unuttuğumu sandığına inanamıyordum.

"Ciddi misin?"dedim küçümseyerek."Bunca şeyden sonra içmekten mi bahsediyorsun?"Gözlerimi alaycı bir bakışla üzerine dikerek ellerimi kalçamda birleştirdim.

Yüzü bir anda değişti."Tamam?"Ellerini ceplerine sokarak omuz silkti."Bak sadece nasıl başlayacağımı bilemiyorum."

Bakışlarımı farklı yönlere çevirerek umursamadığımı belli etmeye çalıştım.Justin "Bu nedenle belki biraz daha zaman kazanırım diye saçma sapan konuşuyordum işte."diye devam etti.

"İyi."İç çekerek başımı yukarıya doğru kaldırdım ve yıldızları incelemeye başladım.

Uzun ve garip bir sessizlik olunca konuyu ele almaya karar vererek başımı gökyüzünden Justin'e çevirdim."Biliyor musun,aslında her ne kadar resmi olarak çıkmasak bile sevgilimi öldürdüğünü öğrendiğim gibi seni unutmalıydım."

Alt dudağını dişleyerek devam etmemi bekledi."Ve aklımdan seni çıkartmalıydım.Belki daha sonra kalbimden de silerdim,bilmiyorum."

"Normal bir kızın aksine böyle bir olaydan sonra ağlamam gerekirken,gidip herkese ayrıldığımızı veya artık aramızdaki her neyse bitirdiğimizi söylerdim çünkü ben sensiz daha iyiydim."

Bu sözleri duyduğunda yüzü iyice asılmıştı,büyük ihtimalle kapıyı açıp buradan s*ktirip gitmemi isteyecekti ve arkamdan saydırarak küfredecekti.Elini ensesine götürerek derin bir nefes aldı ve kaşımaya başladı.

"O zaman öyle yap,"diye tükürdü."Bensiz daha iyiysen,sana nasıl engel olabilirim?"Sertçe yüzüme bakmaya başladı.

Belli belirsiz gülümseyerek onu dinlemeden devam ettim."Ama bu söylediklerim herhangi bir küçük yalan daha olurdu çünkü sen her ne zaman etrafımda olduğunda duygularımı kontrol edemiyorum."

Ne dediğimi anlamaya çalışırken bakışları eski haline döndü,devam etmemi bekleyerek yutkundu.Sesimi daha öncekinden biraz daha yükselterek ekledim."Öyleyse bu kadar çabuk kalbimin içine nasıl girebildin?Seni bırakmak veya senden kurtulmak için çok çabaladım fakat beynim ele geçirilmiş gibi sadece sana çalışıyor."

İstemeden gülümseyerek bana doğru yaklaştı ve yüzüme doğru anlamsız bir şekilde bakmaya başladı.Bir şey diyeceğini düşünerek bakışlarımı ona doğru çevirdim.Fakat daha ona bakmaya fırsat bulamadan,elleriyle belimden tutarak beni kendine çekti ve göğsüne doğru götürdü.Kollarının arasına aldığında sanki her şey gitmişti ve dünyada sadece ikimiz kalmışız gibi hissetmiştim.Bu kokuyu asla bırakmak istemiyordum,Tanrı'nın beni bu kokuyla lanetlemesini isteyebilirdim.

Cılız bir sesle konuştu."Ben asla birini öldürmek istemedim.Bana başka bir çare bırakmadı."

"Anlatmak zorunda değilsin,"diyerek ona daha sıkı sarılmaya çalıştım.

Beni pek dinlemiyor gibiydi."O hayatımı mahvetti ve ona bunu yapmak zorundaydım."

"Justin..."diye inledim hafifçe."Anlatma."

"Hayır,"diye çıkıştı."İstiyorum."

"Emin misin?"

"Evet."Bir şey söylemek yerine başımı sallayarak kafamı daha çok sıcak tenine bastırdım böylece o ne derse desin onun yanında olacağımı bilmesini istiyordum.

Birkaç saniye içinde devam etti."Eğer yapmasaydım,onu durdurmasaydım daha fazla insan öldürecekti.Yani,bunları bildiğini sanmıyorum ama....bazen kötü çocukların korktukları insanlar olur."

Biraz susarak ellerini saçlarıma götürdü.Usulca okşarken sözlerine devam etti."Bir şehri iki çete yönetemez..biri kaybedecekti ve diğeri ölecekti.Lucas bunu çok istedi.Fakat...o masumlara dokunarak yanlış yaptı."

İşin içinde masumlarında olduğunu duyduğum gibi sırtımdan bir ürpertici geçti.Kafamı doğrultarak,çenemi hala göğsünde tutar biçimde Justin'e belli belirsiz bakmaya başladım."Masumlar derken neyden bahsediyorsun?"

Vücudunu yavaşça benimkinden ayırarak ne diyeceğini bir kaç saniye düşündü."Bir kız vardı."

Benden başkasının olduğunu duymak bile tüm vücudumda kıskançlık hissine sebep olmuştu.Ellerimi göğsümde birleştirerek daha fazlasını duymak istemesem de bekledim."

"Onu gerçekten sevmiştim.Yani...sana anlatmasını garip olsa da...ben sürekli güvenebilen biri değildim ve ona güvenmiştim.Bir gün gelip benden hamile olduğunu söylediğinde bile mutlu olduğumu biliyor muydun?O benden bir parça taşıyordu ve genç yaşta bile buna sevinmiştim.Onunla olmak beni mutlu ediyordu."

Söylediği her kelime kalbime bir kez daha bıçak gibi saplanırken,yutkunarak devam etti."Ama bu bir peri masalı değildi.Tanrım!Bunun s*kik bir peri masalı olduğunu düşünerek,asla kalbimin kırılmayacağını düşünerek nasıl yaşadım?"

"Aşk bazen insanı kandırabiliyor."dedim bakışlarımı ayakkabılarıma çevirirken.

Başını sallayarak dudaklarını yaladı,daha fazla konuşmak için biraz sakinleşti ve devam etti."Onun beni kandırdığını nasıl anlayamadığımı bilmiyorum."

"Biliyorsun değil mi,"diyerek gözlerine baktım."Ben de Lucas tarafından kandırıldım."

"Bizi bir yapanda bu bebeğim,"diyerek sırıttı.Biraz sessizlikten sonra dudaklarını yalayarak tekrar konuşmaya başladı."Ben Rachel ile sanki hayatta her olay mükemmel gidiyormuş gibi günümü gün ettim,istediğimi yaptım ve mutlu hissettim.Sonu olduğunu bilemedim bile."

"Onu herkesten gizledim,Rachel'ı kimsenin öğrenmesine izin vermedim.Bizim çocuklar hariç kimseye.Fakat Lucas bunu öğrendi.O aptal herif bunu öğrendi ve bir gün Rachel evimden çıkıp okula giderken onu takip etti."diye devam etti.

Yutkunarak ne söyleceğini düşünmek için biraz zaman kazandı."Aynı benim Lucas'a yaptığım gibi,o da Rachel'ı kaçırdı,işkence etti ve gözlerimin önünde öldürdü.Onun cansız bedenini görünce,Lucas'ın sevdiği herhangi bir insana aynısını yapacağıma yemin ettim."

Gözlerimin içine bakarken söylememesi gereken şeyleri söylemeye başladı."Amaç Lucas'ı değil seni öldürmekti Spencer.....seni buldum ve ödeşmek için öldüreceğim kişi sendin."

"Neden yapmadın?"diye mırıldandım korkuyla.

Alt dudağını kemirdi ve uzun bir bakış attı."Yapamadım."Herhangi bir bok söylemeden beni durdurdu,ellerimi tutarak sıktı."Denedim,bir şekilde ondan intikam almak istedim ama bunu sana yapamadım.Ben o değilim Spencer."

"Gel buraya,"diyerek üzerine yürüdüm ve sarıldım,kafasını boynuma gömerek iç çekti ve bedenlerimizi iyice birbirine kenetleyerek "Kahretsin,"diye mırıldandı.

"Ne oldu?"dedim geriye çekilirken.

"Austin haklıydı,"diye gülümsedi.

"Ne konuda?"Kaşlarımı çattım.

"Senden hoşlanacağımı söylemişti,er yada geç bir gün hoşlanacağımı."

Sırıttım."Ve?"

Gülümseyerek bir daha sarılmak için atılırken "Haklıydı."dedi.